دوره 16، شماره 1 - ( دوره ۱6، شماره 1 1404 )
جلد 16 شماره 1 صفحات 15-11 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Tamimi P, Tamimi P. Kerion Celsi in infants and children: diagnosis and treatment. jdc 2025; 16 (1) :11-15
URL: http://jdc.tums.ac.ir/article-1-5775-fa.html
URL: http://jdc.tums.ac.ir/article-1-5775-fa.html
تمیمی پرهام، تمیمی پگاه. کِریون سِلسی در کودکان: تشخیص و درمان. پوست و زیبایی. 1404; 16 (1) :11-15
پرهام تمیمی*1 
، پگاه تمیمی2
، پگاه تمیمی2
1- دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران ، parhamtmm@yahoo.com
2- دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
2- دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
چکیده: (1011 مشاهده)
کِریون سِلسی یک عفونت قارچی عمقی و التهابی پوست سر است. این بیماری در نوزادان نادر بوده؛ اما در کودکان حدود ۳ سال به بالا شایعتر میشود. تظاهر بالینی آن شامل تورم، ضایعات نرم و اسفنجی، درد، آلوپسی (ریزش مو) و ترشحات چرکی است. عفونت ثانویه باکتریایی نیز شایع است. علائم خارجپوستی میتوانند شامل لنفآدنیت ناحیهای، تب و بهندرت قارچخونی (فانگمی) باشند. همچنین، واکنشهای اید ممکن است رخ دهند. تشخیص بر پایه شک بالینی، معاینه بالینی و شرح حال پزشکی است و باید ازطریق میکروسکوپ، کشت قارچی و روشهای مولکولی تأیید شود.
شایعترین قارچهای جداشده شامل گونههای انساندوست ترایکوفایتون تونسورنس و گونههای حیواندوست میکروسپوروم کنیس هستند، درحالی که گونههای خاکدوست و کپکها بهندرت عامل کِریون سِلسی میباشند.
درمان بیماری بهصورت دارویی با ضدقارچهای سیستمیک و موضعی است که درصورت نیاز با آنتیبیوتیکهای سیستمیک نیز تکمیل میشود؛ در عین حال، باید از جراحی خودداری کرد. درمان زودهنگام و کافی از بروز آلوپسی اسکاری جلوگیری میکند. مهمترین تشخیص افتراقی، عفونتهای باکتریایی پوست و بافت نرم است.
شایعترین قارچهای جداشده شامل گونههای انساندوست ترایکوفایتون تونسورنس و گونههای حیواندوست میکروسپوروم کنیس هستند، درحالی که گونههای خاکدوست و کپکها بهندرت عامل کِریون سِلسی میباشند.
درمان بیماری بهصورت دارویی با ضدقارچهای سیستمیک و موضعی است که درصورت نیاز با آنتیبیوتیکهای سیستمیک نیز تکمیل میشود؛ در عین حال، باید از جراحی خودداری کرد. درمان زودهنگام و کافی از بروز آلوپسی اسکاری جلوگیری میکند. مهمترین تشخیص افتراقی، عفونتهای باکتریایی پوست و بافت نرم است.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
