دوره 8، شماره 1 - ( دوره‌ی 8، شماره‌ی 1 1396 )                   جلد 8 شماره 1 صفحات 47-36 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- دانشکده‌ی مدیریت و اطلاع‌رسانی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران ، as.asgharzadeh@gmail.com
2- دانشکده‌ی بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
3- دانشکده‌ی بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
4- دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
چکیده:   (10545 مشاهده)

زمینه و هدف: میکرودرم ابریژن ازجمله فناوری‌های کم‌تهاجمی بسیار پرمصرف در حیطه‌ی پزشکی زیبایی در کشورهای جهان است که با لایه‌برداری مکانیکال پوست با استفاده از قدرت سایندگی کریستال‌های فلزی انجام می‌شود. پژوهش حاضر با هدف بررسی ایمنی و اثربخشی میکرودرم ابریژن در درمان اسکار، آکنه، استریا و سایر اندیکاسیون‌های مرتبط انجام گرفته است.

روش اجرا: جهت ارزیابی اثربخشی و ایمنی، جست‌وجوی جامع شواهد بالینی (انواع مطالعات کارآزمایی بالینی، مطالعات مرور ساختاریافته، مطالعات ارزشیابی اقتصادی و گزارش‌های ارزیابی فناوری سلامت) از پایگاه‌های داده‌یPubMed, Ovid Medline, Scopus, TRIP, CRD DARE, NHS EED, HTA, Cochrane Library, Clinical key (تا جولای 2014) و جست‌وجوی دستی در سایت‌های مرتبط و رفرنس‌های کلیدی، به‌صورت نظام‌مند انجام گرفته است و نتایج به‌صورت کیفی تحلیل گردیده است.

یافته‌ها: به‌دنبال مرور نظام‌مند انجام گرفته در مجموع 19 مطالعه با تعداد 368 بیمار (جهت بررسی شاخص‌های ایمنی و اثربخشی ازجمله درمان آکنه، ویتیلیگو، ملاسما، اسکار آکنه، استریا، جوان‌سازی پوست صورت، photo damaged، photo aging و بهبود ویژگی‌های پوست صورت) وارد فاز نهایی مطالعه گردید. نتایج مطالعات موجود از ایمن و اثربخش‌بودن میکرودرم ابریژن در درمان اندیکاسیون‌های ذکرشده حمایت می‌کند.

نتیجه‌گیری: فناوری میکرودرم ابریژن در درمان اغلب اندیکاسیون‌ها (به‌صورت مونوتراپی و ترکیبی) ازنظر طول مدت درمان، دفعات لازم برای مراقبت و پیشگیری و کیفیت درمانی، در مقایسه با روش‌های درمانی دیگر مطلوب‌تر بوده و عدم وجود عارضه جانبی یا عوارض خفیف‌تر نسبت به سایر فناوری‌ها از مزایای آن بوده لیکن انجام مطالعات بیشتر با قابلیت سنتز کمی ضروری به‌نظر می‌رسد.

متن کامل [PDF 347 kb]   (1622 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: عمومى
دریافت: 1396/4/31 | پذیرش: 1396/4/31 | انتشار: 1396/4/31

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.