دوره 2، شماره 3 - ( 7-1390 )
جلد 2 شماره 3 صفحات 187-174 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Malekmohammadi M, Abdol Tehrani H, Aghdami N. Hyaluronic acid and skin aging. jdc 2011; 2 (3) :174-187
URL: http://jdc.tums.ac.ir/article-1-24-fa.html
URL: http://jdc.tums.ac.ir/article-1-24-fa.html
ملک‌محمدی مونا، عبدل‌تهرانی حسین، اقدمی ناصر. اسیدهیالورونیک و پیری پوست. پوست و زیبایی. 1390; 2 (3) :174-187
چکیده: (9054 مشاهده)
اسید هیالورونیک، عمده‌ترین و مهم‌ترین جزء تشکیل‌دهنده‌ی ماتریکس خارج سلولی، یک گلیکوزآمینوگلیکان است که آب جذب می‌کند و به مقدار زیاد در بافت آسیب‌دیده درحال ترمیم یا درحال رشد دیده می‌شود. کمبود اسید هیالورونیک یکی از عوامل اصلی و اساسی بروز ضایعات پوستی به‌ویژه با بالارفتن سن است. بیشتر از 50% از کل اسید هیالورونیک بدن در پوست قرار دارد زیرا برای ثبات و نگهداری ماتریکس داخلی و بسیاری از عملکردهای سلول‌ها موردنیاز است. یکی از راه‌های ترمیم جراحات پوستی استفاده از ژل‌های پرکننده حاوی اسیدهیالورونیک خارجی است. از این جهت که این مواد منشأ درونی انسانی ندارد و از حیوانات و یا باکتری‌ها تهیه می‌شود، در بسیاری از موارد باعث بروز حساسیت‌های پوستی می‌شوند و نیمه‌عمر کوتاهی دارند. تلاش برای حفظ و یا افزایش ترشح اسید هیالورونیک توسط سلول‌های فیبروبلاست پوست انسان در پیشگیری و برطرف‌کردن علائم پیری پوست بسیار حائز اهمیت است.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
