گروه پوست، بیمارستان سینا، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران ، drherizchi@gmail.com
چکیده: (1038 مشاهده)
پاندمی کووید ـ 19 از آغاز سال 2020 منجر به مرگومیر فراوان در سراسر جهان شده است. با توجه به عدم مواجهه قبلی با چنین موردی، بالتبع داروی اخثصاصی نیز برای درمان وجود نداشت. تنها دانسته بشر، لزوم محافظت شدید با استفاده از ماسک، دستکش، پوششهای خاص و ضدعفونیکردن مرتب دستها و سطوح بود ازاینرو، درمانهای دارویی و غیردارویی متعدد مورد آزمون قرار گرفتند.
سازمان بهداشت جهانی از هفتههای آغازین پاندمی، پروتکلهای درمانی خاصی منتشر نمود که با گذشت زمان تغییراتی داشته است؛ اما با توجه به ثابتبودن برخی علائم و ازسویی متغیربودن برخی دیگر، در بیماران مختلف و در کشورهای گوناگون درمانها نیز تفاوتهایی داشتهاند. برخی از این داروها از دیرباز در درمان بیماریهای ویروسی یا غیرویروسی دیگر استفاده میشدند؛ نظیر تامیفلو (که در درمان آنفولانزا استفاده شده است)، ریباویرین (داروی مؤثر در درمان هپاتیت C)، ایمونوگلوبولین (که در درمان بیماریهای گوناگون نظیر سندرم استیونس جانسون کاربرد دارد)، هیدوکسیکلروکین (از داروهای پرکاربرد در درمان لوپوس و سایر بیماریهای روماتیسمی)، آزیترومایسین (که در درمان عفونتهای دستگاه تنفسی فوقانی و سینوزیت بهکار میرود) و همینطور مصرف ادویهجاتی نظیر زنجبیل و زردچوبه، ویتامینهایی مثل ویتامین C و D و نیز ترکیبات روی پیشنهاد شده است.
با گذشت زمان، عوارض چه بهصورت عوارض دارویی و چه عوارض ناشی از مصرف وسایل محافظتی بیشتر نمایان شد. این عوارض شامل طیف وسیعی از علائم نظیر بثورات پوستی خفیف و حتی بروز سندرم استیونس جانسون و آنژیوادم بودهاند. تشدید و عود انواع درماتیتها نیز با استفاده از وسایل محافظتی و مواد ضدعفونیکننده دیده شده است. بدیهی است که آگاهی از انواع عوارض شایع احتمالی درمان، منجر به تشخیص و مدیریت زودرس و پیشگیری از مرگومیر و هزینههای گزاف خواهد بود.
این مقاله درنظر دارد برخی از عوارض پوستی مهم داروهای شایع و درمانهای غیردارویی مورداستفاده و نیز عوارض پوستی وسایل پیشگیری از کووید ـ 19 را بررسی کند.
نوع مطالعه:
مروري |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1401/4/4 | پذیرش: 1401/2/15 | انتشار: 1401/2/15