اعظم حبیبی، محمود ناطقی‌رستمی، معصومه دورقی، معصومه دولتی، بتول حسین‌رشیدی، رقیه آهنگری،
دوره ۶، شماره ۴ - ( ۱۱-۱۳۹۴ )
زمینه و هدف: تریکوموناس واژینالیس از شایع‌ترین عفونت‌های مقاربتی زنان و مردان در جهان است. براساس دانسته‌های مؤلفان آمار مستندی از شیوع تریکومونیازیس و عوارض آن در زنان استان قم وجود ندارد.
روش اجرا: در این مطالعه‌ی مقطعی با دو روش مشاهده‌ی گسترش مرطوب (wet mount) و ITS-PCR عفونت با ت. واژینالیس در نمونه‌ی تهیه‌شده با سواب از کانال واژینال زنان مراجعه‌کننده به بیمارستان زنان شهر قم مورد بررسی قرار گرفت. هم‌چنین، بررسی میکروسکوپی سلول‌ها و باکتری‌ها روی گسترش رنگ‌آمیزی‌شده انجام شد.
یافته‌ها: از مجموع ۳۰۰ نمونه‌ی تهیه‌شده از داوطلبان مراجعه‌کننده به بیمارستان زنان ۷ نمونه (۶۷/۲%) با روش گسترش مرطوب و ۳۴ نمونه (۳/۱۱%) با روش ITS-PCR مثبت شدند. صحت نتایج PCR با توالی‌یابی قطعه‌ی ژنی ITSت. واژینالیس در محصول PCR تأیید شد. در مقایسه‌ی انجام‌شده با استفاده از مدل رگرسیون لجستیک دوتایی بین افراد مبتلا و غیرمبتلا به تریکومونیازیس و با محاسبه‌ی نسبت شانس (Odds ratio [OR]) و فاصله‌ی اطمینان ۹۵%، وجود سابقه‌ی تولد نوزاد نارس (۹/۶۷۱-۸/۲ CI: ۹۵% ,۳/۴۳OR=)، سابقه‌ی سقط جنین (۲/۵۴۴-۸/۱۵ CI: ۹۵% ,۸/۹۱OR=)، پارگی زودهنگام کیسه‌ی آب
(۹/۲۲۲-۱/۲ CI: ۹۵% ,۸/۲۱OR=)، احتمال مشاهده‌ی سلول‌های اپیتلیال
(۳/۱۹۷-۹/۶ CI: ۹۵% ,۹/۳۶OR=) و گلبول سفید (۲/۶۶۵-۸/۲ CI: ۹۵% ,۳/۴۳OR=) در گسترش رنگ‌آمیزی‌شده، در مبتلایان بیش از غیرمبتلایان به تریکومونیازیس بود.
نتیجه‌گیری: در مقایسه با گسترش مرطوب، آزمایش ITS-PCRروشی حساس و قابل اطمینان در ردیابی عفونت ت. واژینالیس در زنان است. فراوانی قابل توجه تریکومونیازیس بر اهمیت برنامه‌ی غربالگری در زنان استان قم تأکید می‌نماید. با مراجعه‌ی به‌موقع و تشخیص صحیح تریکومونیازیس به‌ویژه در زنان میانسال می‌توان از عوارض احتمالی آن بر بارداری پیشگیری کرد.
