زمینه و هدف: در سالهای اخیر تأثیر متقابل بین روان و پوست در ایجاد برخی از بیماریها مورد بررسی قرار گرفته است. این مطالعه با هدف تعیین فراوانی انواع بیماریهای پوستی در بیماران بخش روانپزشکی بیمارستان شهید یحیینژاد بابل انجام گردید.
روش اجرا: این مطالعهی مقطعی بر روی 250 بیمار بستری در بخش روانپزشکی بیمارستان شهید یحیینژاد شهرستان بابل انجام شد. پوست این بیماران توسط کارورز، مورد معاینهی قرار گرفته و در صورت لزوم معاینه توسط متخصص پوست انجام شد. برای تمامی بیماران، پرسشنامهی از پیش طراحی شده بر مبنای معاینه تکمیل گردید. همچنین شرح حال بیمار و اطلاعات پروندهی مربوط به تشخیص بیماری روانی استخراج شده و در پرسشنامه ثبت گردید. توصیف و تحلیل آماری دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS انجام و 05/0<P معنیدار تلقی شد.
یافتهها: در افراد مورد بررسی 109 بیمار (43.6%) مرد و 141 بیمار (56.4%) زن بودند. شایعترین بیماری روانی افسردگی ماژور (35.6%) و اختلال وسواسی جبری (21.6%) بود. 166 مورد (66.4%) بیماریهای پوستی داشتند که 66 نفر (39.8%) مرد و 100 نفر (60.2%) زن بودند. آکنه، آلوپسی آرهآتا، خارش مزمن لیکنیفیه، کاندیدیازیس دهانی شایعترین بیماریهای پوستی در بیماران مورد بررسی بودند. بین وجود عامل تنش (stressor) در شش ماه پیش از بروز بیماری پوستی در بیماریهای اگزمای تماسی، خارش مزمن لیکنیفیه، آکنه و روزاسه ارتباط معنیداری وجود داشت. ابتلا به اسکیزوفرنی با هرپس دهانی در ارتباط بود (0.002=P). همچنین شپش سر با استرس پس از سانحه ارتباط معنیداری داشت(0.004=P)
نتیجهگیری: با توجه به شیوع بالای بیماریهای پوستی در بیماران بستری در بخش روانپزشکی، همکاری بیشتر بین درماتولوژیست و روانپزشک میتواند در درمان بسیاری از بیماریها کمککننده باشد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |