زمانی عرفان، زمانی شایان، نصیری کاشانی منصور، فیروز علیرضا. مروری بر اثربخشی مکمل خوراکی کلاژن هیدرولیزشده در جلوگیری از علائم پیری پوست. پوست و زیبایی. 1403; 15 (3) :215-226
URL: http://jdc.tums.ac.ir/article-1-5749-fa.html
1- مرکز آموزش و پژوهش بیماریهای پوست و جذام، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران * دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
2- مرکز آموزش و پژوهش بیماریهای پوست و جذام، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
3- مرکز آموزش و پژوهش بیماریهای پوست و جذام، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران ، firozali@tums.ac.ir
چکیده: (48 مشاهده)
این مطالعه مروری به بررسی تأثیرات مکملهای خوراکی کلاژن بر ویژگیهای بیوفیزیکی مختلف پوست، از جمله هیدراتاسیون، الاستیسیته و کاهش چین و چروک، میپردازد. کلاژن بهعنوان فراوانترین پروتئین ساختاری پوست، نقش مهمی در حفظ استحکام، خاصیت ارتجاعی و رطوبت آن دارد. با افزایش سن، تولید کلاژن کاهش مییابد که منجر به بروز علائم قابل مشاهده پیری مانند چین و چروک، افتادگی و خشکی پوست میشود. علاوه بر این، عواملی مانند تابش اشعه فرابنفش و آلودگیهای محیطی، تجزیه کلاژن را تسریع کرده و باعث پیری زودرس پوست میشوند. در سالهای اخیر، مکملهای خوراکی حاوی کلاژن هیدرولیز شده، بهویژه پپتیدهای کلاژن به دلیل توانایی بالقوه آنها در تحریک تولید کلاژن و بهبود کیفیت پوست، محبوبیت زیادی پیدا کردهاند. مطالعات مختلف نشان میدهند که مصرف منظم این مکملها میتواند به طور معناداری هیدراتاسیون پوست را افزایش داده، خاصیت ارتجاعی آن را بهبود بخشد و عمق و تعداد چین و چروکها را کاهش دهد. با این حال، محدودیتهای قابل توجهی در مطالعات موجود وجود دارد؛ از جمله تفاوت در دوزهای مصرفی، مدت زمان مداخلات، و منابع مختلف کلاژن. همچنین، بسیاری از این مطالعات دارای حجم نمونه کم و دورههای کوتاه مدت هستند که منجر به محدودیت در اعتبار نتایج میشود. علاوه بر این، وجود ترکیبات دیگری مانند ویتامین C و اسید هیالورونیک در برخی از مکملها، تشخیص اثرات مستقیم کلاژن را دشوار میکند. با وجود این چالشها، شواهد موجود نشان میدهد که مکملهای کلاژن خوراکی بهعنوان یک روش مؤثر برای مقابله با علائم پیری پوست پتانسیل بالایی دارند. با این حال، انجام مطالعات بیشتر و طولانیمدت با نمونههای بزرگتر و تنوع بیشتر جمعیتی ضروری است تا مکانیزمهای دقیق و دوز بهینه مصرف مشخص شود و توصیههای علمی قطعیتری ارائه گردد.
نوع مطالعه:
مروري |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1403/10/9 | پذیرش: 1403/8/15 | انتشار: 1403/8/15