Ehsani A, Nourmohammadpour P, Kamyab Hesari K, Bahrainian S, Koohian Mohammadabadi M, Ehsani A et al . Demographic and histological characteristics of patients with tattoo-granuloma in Razi Hospital. jdc 2023; 13 (4) :252-259
URL:
http://jdc.tums.ac.ir/article-1-5630-fa.html
احسانی امیرهوشنگ، نورمحمدپور پدرام، کامیاب حصاری کامبیز، بحرینیان سیدمحمد، کوهیان محمدآبادی مینا، احسانی آلا و همکاران.. خصوصیات دموگرافیک و هیستولوژیک بیماران مبتلا به گرانولوم پس از خالکوبی در بیمارستان رازی. پوست و زیبایی. 1401; 13 (4) :252-259
URL: http://jdc.tums.ac.ir/article-1-5630-fa.html
1- گروه پوست، بیمارستان رازی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
2- گروه آسیبشناسی، بیمارستان رازی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
3- گروه بیماریهای داخلی، دانشگاه علوم پزشکی جندیشاپور، اهواز، ایران
4- دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
5- دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
چکیده: (882 مشاهده)
زمینه و هدف: یکی از عوارض مهم خالکوبی، واکنش گرانولوماتوز است که با علائم درد، تورم، قرمزی و تندرنس در محل تتو مشخص میشود. این واکنش در همه سنین و هر دو جنس دیده میشود. با توجه به افزایش عوارض تتو، برآنیم تا مشخصات دموگرافیک ـ هیستولوژیک و عوارض تتو، بهخصوص گرانولوم را بررسی کنیم.
روش اجرا: بیماران بیمارستان رازی با تشخیص گرانولوم پس از خالکوبی در یک بازه 3 ساله وارد مطالعه شدند و خصوصیات دموگرافیک ـ هیستولوژیک آنها ثبت شد. تعداد 196 بیمار وارد مطالعه شدند و برای هر بیمار، یک برگه پرسشنامه تهیه و اطلاعات ازطریق آنها جمعآوری شد.
یافتهها: میانگین سنی بیماران 46/45 سال با انحرافمعیار 54/8 و میانگین زمان انجام تتو 18/4 سال با انحراف معیار 33/4 بود. میانگین دفعات اتجام تتو 64/1 و انحراف معیار 8/1 بود. بیشترین محل انجام تتو ابرو با 3/88% و کمترین، پلک فوقانی با 6/0% بود. تتوگرانولوما (سارکوئیدال و جسم خارجی) با 7/41% بیشترین و ضایعات لیکنوئید با 8/2% کمترین فراوانی نتیجه پاتولوژی را داشته است.
نتیجهگیری: با توجه به بیشترین فراوانی تشخیص پاتولوژیک تتو ـ گرانولوم (سارکوئیدال و جسم خارجی) با 7/41% و اثبات ارتباط بین تتو ـ گرانولوم و ابتلا به سارکوئیدوز در مطالعات قبلی، بررسی کامل بیماران، پیگیری طولانیمدت از جهت ابتلا به سارکوئیدوز در آینده و بررسی پاسخ بالینی به درمان، منطقی و سودمند بهنظر میرسد. ضمناً بررسی اینکه آیا درمان ضایعات فعلی نقشی در جلوگیری از ابتلا به سارکوئیدوز در آینده خواهد داشت یا خیر حائزاهمیت بهنظر میرسد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1401/12/27 | پذیرش: 1401/11/15 | انتشار: 1401/11/15