دوره ۱۵، شماره ۴ - ( دوره ۱۵، شماره ۴ ۱۴۰۳ )
جلد ۱۵ شماره ۴ صفحات ۲۷۵-۲۶۹ |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Hatefi Minaei H, Khamesipour A, Firooz A, Miraminmohammadi A, Eskandari S, Mirazizi S et al . Pilot study of efficacy of injection of interferon-gamma (IFN-γ) on skin lesions caused by leishmania major in Balb /C mice. jdc 2025; 15 (4) :269-275
URL: http://jdc.tums.ac.ir/article-1-5760-fa.html
URL: http://jdc.tums.ac.ir/article-1-5760-fa.html
هاتفی مینایی هما، خامسی‌پور علی، فیروز علیرضا، میرامین‌محمدی اکرم، اسکندری سیدابراهیم، میرعزیزی شهلا و همکاران.. مطالعه اثربخشی اینترفرون گاما تزریقی بر ضایعات پوستی ناشی از لیشمانیا ماژور در موش‌های بالب سی. پوست و زیبایی. ۱۴۰۳; ۱۵ (۴) :۲۶۹-۲۷۵
هما هاتفی مینایی۱ 
، علی خامسی‌پور* ۲، علیرضا فیروز۳ ، اکرم میرامین‌محمدی۳ ، سیدابراهیم اسکندری۳ ، شهلا میرعزیزی۱ ، مینو تسبیحی۳
، علی خامسی‌پور* ۲، علیرضا فیروز۳ ، اکرم میرامین‌محمدی۳ ، سیدابراهیم اسکندری۳ ، شهلا میرعزیزی۱ ، مینو تسبیحی۳
۱- شرکت داروسازی درسا دارو، تهران، ایران
۲- مرکز آموزش و پژوهش بیماری‌های پوست و جذام، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران ،ali.khamesipour@gmail.com
۳- مرکز آموزش و پژوهش بیماری‌های پوست و جذام، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
۲- مرکز آموزش و پژوهش بیماری‌های پوست و جذام، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران ،
۳- مرکز آموزش و پژوهش بیماری‌های پوست و جذام، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
چکیده: (۷۱ مشاهده)
زمینه و هدف: کنترل بیماری لیشمانیازیس دشوار است و در مناطق اندمیک به‌صرفه نیست. داروی انتخابی ترکیبات سمی آنتیموان می‌باشد که مقاومت دارویی به آن در حال افزایش است. مطالعات حیوانی نشان داد که کمبود اینترفرون گاما باعث اختلال در بهبود لیشمانیازیس می‌شود. در این مطالعه، اثرات درمانی تزریق زیرجلدی اینترفرون گاما نوترکیب بر ضایعات لیشمانیازیس در موش‌های بالب سی ارزیابی شد.
روش اجرا: 40 سر موش بالب سی با لیشمانیا ماژور آلوده شدند و پس از ایجاد زخم، اثرات درمانی گاما اینترفرون به‌تنهایی یا ترکیب با گلوکانتیم بررسی شد. درمان استاندارد گلوکانتیم و گروه کنترل بدون درمان نیز ارزیابی شد.
یافته‌ها: گروه‌های درمانی (گلوکانتیم، گاما اینترفرون و گاما اینترفرون ـ گلوکانتیم) ازنظر کاهش در قطر کف پا در مقایسه با گروه کنترل، اختلاف معنی‌دار داشتند (01/0P<). تفاوت معنی‌داری در میزان مرگ‌ومیر در دو گروه دریافت‌کننده گامااینترفرون با گروه درمان استاندارد گلوکانتیم مشاهده نشد.
نتیجه‌گیری: به‌نظر می‌رسد گامااینترفرون در درمان ضایعات لیشمانیازیس جلدی در موش Balb/c به‌تنهایی و ترکیب با درمان استاندارد مؤثر بوده است و می‌تواند به‌عنوان یک درمان جایگزین درنظر گرفته شود.
روش اجرا: 40 سر موش بالب سی با لیشمانیا ماژور آلوده شدند و پس از ایجاد زخم، اثرات درمانی گاما اینترفرون به‌تنهایی یا ترکیب با گلوکانتیم بررسی شد. درمان استاندارد گلوکانتیم و گروه کنترل بدون درمان نیز ارزیابی شد.
یافته‌ها: گروه‌های درمانی (گلوکانتیم، گاما اینترفرون و گاما اینترفرون ـ گلوکانتیم) ازنظر کاهش در قطر کف پا در مقایسه با گروه کنترل، اختلاف معنی‌دار داشتند (01/0P<). تفاوت معنی‌داری در میزان مرگ‌ومیر در دو گروه دریافت‌کننده گامااینترفرون با گروه درمان استاندارد گلوکانتیم مشاهده نشد.
نتیجه‌گیری: به‌نظر می‌رسد گامااینترفرون در درمان ضایعات لیشمانیازیس جلدی در موش Balb/c به‌تنهایی و ترکیب با درمان استاندارد مؤثر بوده است و می‌تواند به‌عنوان یک درمان جایگزین درنظر گرفته شود.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
